Słownik kulinarny: Blanszowanie

Szpinak (źródło: sxc.hu)

Szpinak (źródło: sxc.hu)

(ang. blanching, fr. blanchir) Blanszowanie to zanurzenie na krótko składników spożywczych we wrzącej wodzie lub ich krótkie obgotowanie. Przykłady blanszowania:

  • blanszowanie owoców (np. brzoskwiń), warzyw (np. pomidorów), bakalii (np. pistacji, migdałów) we wrzącej wodzie, by łatwiej je obrać ze skórki lub utrwalić ich barwę.
  • blanszowanie niektórych warzyw (np. kapusty, sałaty, szpinaku) w celu usunięcia  nadmiaru soli, goryczki (z kapusty, sałaty)
  • blanszowanie mięsa lub kości w celu oczyszczenia
  • blanszowanie podrobów w celu ich utwardzenia
  • w celu przygotowywania frytek – blanszowanie ziemniaków to obsmażenie ich w głębokim tłuszczu rozgrzanym do ok. 140°C, aby zmiękły, ale nie zezłociły się. Potem dosmaża się je w wysokiej temperaturze (ok. 180°C) tuż przed podaniem.
  • we Francji blanszowanie to też ubijanie żółtek, aż staną się jasne i puszyste (blanchir jaune d’oeuf).

Blanszować można wrzucając bezpośrednio blanszowany składnik do gorącej wody lub przez zanurzenie durszlaka ze składnikami do wrzątku (wtedy lepiej i szybciej jest go wyjąć z wrzątku). Zazwyczaj blanszowany składnik przelewa się zimną wodą po wyjęciu z wrzątku, aby przerwać gotowanie się gorącego jeszcze składnika.