(łac. Cinnamomum zeylanicum) – cynamon pochodzi z Cejlonu i uzyskiwana jest z suszonej kory cynamonowców. Przyprawa ta była wysoko ceniona w starożytności, miała zastosowanie jako składnik kadzidła i różnych pachnideł oraz w niektórych obrzędach rytualnych jako składnik świętego olejku do namaszczania (drzewka cynamonowców uprawiał w swoich ogrodach biblijny król Salomon).
Zastosowanie cynamonu:
- użycie nawet małej ilości cynamonu usuwa nieprzyjemny zapach potraw z ryb
- wieprzowina o wiele bardziej smakuje gdy natrzemy ją przed pieczeniem mieszanką cynamonu, gałki muszkatołowej, roztartego czosnku i pieprzu
- do grzanego wina,
- do marynat ze śliwek i gruszek,
- kompotów,
- ciastek, ciasteczek,
- szczególnie używany w kuchni polskiej w okresie Bożego Narodzenia do wypieków i niektórych potraw wigilijnych,
- do kawy,
- do słodkich potraw ryżu,
- do ponczu,
- do aromatyzowania gulaszu, baraniny, gotowanych ryb i szynki.
Wpływ cynamonu na zdrowie:
- zapach cynamonu ma właściwości odprężające,
- wspomaga trawienie,
- rozgrzewa i obniża poziom cukru we krwi,
- jest doskonałym źródłem manganu, błonnika, żelaza i wapnia
- obniża poziom złego cholesterolu LDL
- ma działanie antyseptyczne
- olejek i kora cynamonu to prawdziwi siłacze w walce ze zmianami trądzikowymi. Likwidują ropne wypryski, rozjaśniają cerę, zapobiegają plamom trądzikowym, łagodzą przebarwienia.
Niestety zbyt obfite spożywanie cynamonu w pewnych odmianach może doprowadzić do uszkodzenia wątroby lub nerek przez zawartą w nim kumarynę. Kumaryna to środek zapachowy o woni skoszonego siana połączonego z wanilią. Wykazuje działanie uspokajające, relaksujące na mięśnie gładkie i prążkowane, przeciwobrzękowe i przeciwbólowe. Może pomóc w walce z bezsennością, kolkami, zaparciami i trudnościami w oddawaniu moczu. Wpływa też na drobnoustroje, hamując ich rozwój. Ponadto może zapobiegać nowotworom. Kumaryna jednak negatywnie wpływa na tych, którzy są podatni na takie działanie.
Nie każdy cynamon jest bogaty w kumarynę. Najwięcej tej substancji, znajduje się w chińskim cynamonie kasja (łac. Cinnamomum cassia), a najmniej w cynamonie z Cejlonu (łac. Cinnamomum verum lub Cinnamomum zeylanicum). Drzewa tych cynamonowców są do siebie łudząco podobne, jednak mają odmienne właściwości. Cynamon chiński jest gorszej jakości, a co za tym idzie – jest tańszy.
Jak odróżnić chiński cynamon od cejlońskiego?
- wygląd laski: cynamon kasja jest skręcony w pojedyncze i gładkie laski, a cynamon cejloński zwija się po obu stronach kory, tworząc „dwururkę”, w przekroju przypominającą cygaro
- kolor zmielonej kory: cynamon kasja ma ciemny kolor, podbarwiony na rdzawo lub czerwono, a cynamon cejloński ma barwę jasną, żółtobrązową
- smak przyprawy: cynamon kasja ma nieprzyjemny, piekący i cierpki smak, a cynamon cejloński ma delikatny, słodkawo-korzenny smak, lekko piekący.
Maksymalna zalecana dawka cynamonu chińskiego to 0,1 mg przyprawy na kilogram masy ciała w przypadku dziecka (łyżeczka to ok. 3 gramy przyprawy) oraz do 0,5 mg na kilogram masy ciała w przypadku osoby dorosłej. Nie powinien być również spożywany częściej niż raz w tygodniu w powyżej podanych dawkach.
Użytkownicy trafili tutaj szukając: przyprawy świata cynamon