Słownik kulinarny: Rukiew wodna

Rukiew wodna (Nasturtium officinale R. Br.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. Zasięg rodzimy obejmuje Europę i Azję, ale jako gatunek zawleczony szeroko rozprzestrzenił się na wszystkich kontynentach świata. W Polsce występuje rzadko, głównie w zachodniej części kraju. Brak go w północno-wschodniej i południowo-wschodniej części kraju. Dawniej był uprawiany.

 

Morfologia

Łodyga
Pokładająca się lub wzniesiona, kanciasta, rozgałęziona, wewnątrz pusta. Osiąga wysokość 10-300 cm długości. W węzłach zakorzenia się.
Liście
Nieparzysto pierzasto złożone, przeważnie 3-9(13)-listkowa. Listek szczytowy łopatkowato-jajowaty, dużo większy od jajowatych listków bocznych, piłkowano-karbowany, lub klapowany. Pozostałe listki boczne są siedzące, eliptyczne lub lancetowate, mają faliste lub odlegle piłkowane brzegi i zwężającą się nasadę.
Kwiaty
Drobne, białe, typowe dla kapustowatych, zebrane w grona na szczycie łodygi. Ich szypułki wydłużają się podczas owocowania. Jajowatolancetowate, białe z ciemniejszymi kropkami płatki korony mają długość 4-5 mm i często fioletowo zabarwiony paznokieć. Działki kielicha krótsze od płatków. Wewnątrz kwiatu 1 słupek i 6 czterosilnych pręcików.
Owoc
Obła łuszczyna z wypukłymi klapami. Ma długość 10-18 mm i szerokość 2-2,5 mm i wyrasta na grubej szypułce o długości 8-12 (16) mm. Okrągławoeliptyczne i wąsko oskrzydlone z jednej strony są ustawione dwurzędowo. Mają sieciowatą skulpturę na powierzchni; na każdej stronie ok. 25-50 pól.

Zastosowanie

  • Roślina uprawna: Liście i młode rośliny są jadalne. Uprawiana jako warzywo, szczególnie popularna w Normandii.
  • Sztuka kulinarna. Zawiera bardzo wiele witamin. Wyciąg z rukwi (glikonasturcyna) podawana jest przy awitaminozach. Jedna z ulubionych potraw Napoleona. Jej zastosowanie wspomniano wśród przysmaków podanych w weselnym menu (miniaturowe tarty ze szparagami i rukwią wodną) z okazji zaślubin księcia Williama z Księżną Catherine w pałacu Buckingham (29 kwietnia 2011).

Źródło: Wikipedia