Rodzaj dużego, cylindrycznego chleba z kopulastą górą, który powstał w Mediolanie. Obecnie jedzony jest w całych Włoszech i jest importowany do wielu krajów, a USA jest pieczony na święta Bożego Narodzenia. Chleb ma lekką gąbczastą strukturę dzięki specjalnemu zakwasowi na chleb.
Przepis na zwykły chleb zazwyczaj opiera się na świeżych lub suchych drożdżach. Prawdziwy chleb Panettone używa zakwasu do wyrośnięcia chleba. Cały proces tworzenia zaczynu trwa 18-20 godzin. Dzięki temu chleb nie ma drożdżowego smaku a dzięki dodatkom takim jak kawałki cytryny, skórka z cytryny, rodzynki czy kawałki czekolady chleb ma unikalny smak i zapach. Włosi najczęściej jedzą ten chleb z serem mascarpone, masłem lub zabajone na śniadanie lub jako popołudniowa przekąska. Tosty z chleba mogą być serwowane ze słodkim winem lub winem musującym, spożywa się je mocząc kawałki chleba w winie.
Jest wiele legend związanych z tym powstaniem tego chleba. Według niektórych panettone był już znany w czasach imperium rzymskiego, podczas gdy inni uważają że powstał w XVI (mniej pewne) lub XVIII wieku (najpewniejsze). Jedna z legend opowiada, że w XV wieku mężczyzna zakochał się w córce biednego piekarza imieniem Tonio. Ponieważ obawiał się, że jego bogata rodzina nie pozwoli mu ożenić się z biedną dziewczyną, wynalazł przepis na chleb, który stał się bardzo popularny a rodzina dziewczyny stała się bardzo bogata. Skutkiem tego powstał chleb z Mediolanu nazywany „pan de Tonio” a mężczyzna ożenił się z córką piekarza. Inna wersja tej legendy mówi o piekarzu o imieniu Tonio, który wynalazł chleb aby poślubić bogatą młodą dziewczynę.