Soczewica jadalna (Lens culinaris Medik.) – gatunek rośliny jednorocznej lub dwuletniej z rodziny bobowatych. Rodzime obszary jego występowania to Grecja, Azja Zachodnia, Azja Środkowa, Kaukaz, Pakistan[2]. Jest uprawiany w wielu krajach świata. W Polsce jest uprawiany, czasami (rzadko) dziczejący (efemerofit).
Morfologia
- Łodyga
- Wzniesiona lub podnosząca się, czworokątna z podłużną bruzdą, rozgałęziająca się. Dorasta do wysokości 0,4 m, jest omszona.
- Liście
- Pierzasto-złożone, składające się z 3-7 par wąskoeliptycznych i omszonych listków. Górne liście zakończone są wąsem, za pomocą którego roślina chwyta się podpór.
- Kwiaty
- Wyrastają po 2-3 na długich szypułkach. Są drobne, niebieskiego koloru.
- Owoc
- Zwisający strąk o długości 8-15 mm. Zawiera 1-3 dość duże, płaskie nasiona o ostrych brzegach.
- Zastosowanie: Roślina uprawna, zaliczana do grupy roślin strączkowych. Uprawiana na smaczne i pożywne nasiona, które do spożycia nadają się po ugotowaniu. Można także wytwarzać z nich mąkę. Uprawiana była już 2 tys. lat p.n.e. Jej nasiona były podstawą wyżywienia w Starożytnym Egipcie, Grecji, Rzymie. Obecnie uprawiana jest głównie w Bangladeszu, Indiach, Turcji, Hiszpanii, Egipcie, a także w USA. Jest też rośliną pastewną.
Źródło: Wikipedia